حرفها و درد دلهای عاشقانه قسمت دوم

زندگی ارزش آنرا دارد که به آن فکر کنی زندگی ارزش آنرا دارد که ببوئیش چون گل.که بنوشیش چو شهد؛زندگی بغض فرو خورده نیست زندگی داغ جگر گوشه نیست زندگی لحظه دیدار گلی خفته در گهواره است زندگی شوق تبسم به لب خشکیده است زندگی جرعه آبیست به هنگام ظهر در بیابانی داغ زندگی دست نوازش به سر نوزادیست زندگی بوسه به لبهای گلی است که به شوقت همه شب بیدار است زندگی شوق وصاله یار است زندگی تکیه زدن بر یار است زندگی چشمه جوشانه صفا و پاکیست زندگی موهبت عرضه شده بر من.انسان خاکیست زندگی قطعه سرودی زیباست که چکاوک خواند.که به وجدت آرد به سر شاخه امید و رجا؛زندگی شاخه گلی در دست است که بدان عشق سراپا مست است زندگی طعم خوشه زیستن است.شور عشقی برانگیختن است زندگی هرچه که هست طعم خوبی دارد.رنگ خوبی دارد زندگی را بايد قدر بدانيم همه ××××بی تو طوفان زده ی دشت جنونم.صید افتاده به خونم.تو چه سان میگذری غافل از اندوه درونم بی من از کوچه گذر کردی و رفتی.بی من از شهر سفر کردی و رفتی.قطره اشکی درخشید به چشمانه سیاهم.تا کنم کوچه به دنبال.لغزید نگاهم تو ندیدی.نگهت هیچ نیفتاد به راهی که گذشتی.چون در خانه بایستم دگر از پای نشستم گویا زلزله آمد.گویا خانه فروریخت سر من.بی تو من در همه شهر غریبم بی تو کس نشنود از این دل بشکسته صدایی برنخیزد دگر از مرغک پر بسته نوایی تو همه بودو نبودم.تو همه شعرو سرودم چه کریزی ز برمن که ز کویت نگریزمگر بمیرم ز غم دل با تو هرگز نستیزم من و یک لحظه جدایی نتوانم.نتوانم؛بی تو من زنده نمانم.نباشی نیستم ××××××اگر روزی دشمن پیدا کردی بدون در رسیدن به هدفت موفق بودی.تهدیدت کردن بدون در برابرت ناتوانند.خیانت دیدی بدون قیمتت بالاست و اگر روزی ترکت کردن بدون با تو بودن لیاقت میخواهد